Het kan essentieel zijn wanneer een kind in zijn ontwikkeling stagneert, vastloopt en/of aansluiting zoekt, te werken met ‘het moment’.
Buiten fietst mijn dochter op haar fietsje enthousiast met de buurtkinderen rondjes door de wijk. Aan het einde van de dag kost het moeite om haar naar binnen te krijgen voor het avondeten. En ‘s ochtends bij het opstaan is het eerste wat zij vraagt: ‘Mag ik de sleutel van de schuur, want vandaag ga ik fietsen.’

Ze fietst niet alleen rondjes door de wijk, maar ook naar het winkelcentrum en naar de stad tien kilometer verderop. Geen afstand is haar te ver. Zonder moeite trapt ze rond, op een peuterfietsje met zijwieltjes, een aantal jaren geleden aangeschaft. Eigenlijk is de fiets nu te klein voor haar, maar omdat ze er zelf nog niets over zegt en wij haar enthousiasme niet willen temperen, fietst ze hiermee voorlopig rond. 

Zo ontstaat haar droom, haar wens, namelijk op de fiets naar school! Deze school staat een kleine zeven kilometer verderop. Met het peuterfietsje is dat eigenlijk niet te doen. Het afleggen van langere afstanden vraagt geduld en tijd, want hard gaat ze niet. In dit geval zou het betekenen dat we een uur eerder moeten opstaan om ’s ochtends op tijd op school te komen. 

Maar als zij eenmaal iets in haar hoofd heeft, is ze niet meer te stoppen. Regelmatig brengt ze het onderwerp tijdens onze gezamenlijk avondmaaltijden ter sprake, met argumenten als: andere kinderen fietsen ook, dus ik ook. Ik wil niet meer achterop de fiets zitten, ik wil zelf fietsen… 

Er is alleen één obstakel. Gezien haar motorische beperking is het niet mogelijk de eerste de beste fietswinkel binnen te stappen om een goede fiets voor haar aan te schaffen. Na overleg met de revalidatiearts worden we doorgestuurd naar een centrum voor fysiotherapie. Daar staan diverse fietsen om uit te proberen.    

Het gehele traject verloopt voorspoedig.
De keuze van fietstype en aanpassingen, de papieren voor vergoeding en aanschaf. Mijn dochter is vol enthousiasme. Nu krijgt ze ook een echte grote kinderfiets waar ze mee naar school kan fietsen, net als haar vriendjes. 

Na veel papieren rompslomp, verschillende commissies, afwijzingen, herzieningen, toezeggingen, verkeerd bestelde fietsen, komt driekwart jaar later de juiste fiets. En dat is funest. In die driekwart jaar van wachten is het enthousiasme van mijn dochter om zelf te fietsen verdwenen. 

‘Het moment’ is voorbij. ‘Het moment’ als  periode waarin de nood hoog is bij het kind. Nood die bestaat uit een verlangen, een innerlijke behoefte, een vraag. Dit zijn de momenten dat kinderen in staat zijn gemakkelijk te leren en open staan voor verandering. Het is de periode om juist door te pakken. Wordt dit genegeerd, laat je zo’n moment liggen, dan gaat het niet meer om het verlangen van het kind, maar wordt het voor je het weet het verlangen van een ander. 

Heb je een vraag of wil je reageren? Mail naar info@kinderpraktijkliv.nl

Edith Speelberg (49) is kunstzinnig therapeut en moeder van twee kinderen waarvan de jongste meervoudig gehandicapt is. Elke maand beschrijft ze een voorbeeld uit de praktijk wanneer zorg of opvoeding van je kind (even) niet vanzelfsprekend loopt.